دانشجو: خانم ارمغان اژدری
استاد راهنما: دکتر مصطفی ابویی اردکان
زمان: چهارشنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۲ ساعت: ۱۶:۰۰
مکان: تهران، سالن سمینار دانشکده علوم مالی
چکیده
امروزه افزایش ضریب نفوذ فناوری‌ها و تکنولوژی‌های نوظهور، ضرورت بهینه‌سازی قابلیت اطمینان سیستم‌های مهندسی را دو چندان ساخته است. این امر در خصوص سیستم‌هایی با ساختارهای گسترده و پیچیده که اغلب به عنوان زیرساخت صنایع مختلف نظیر صنعت انرژی، ارتباطات و فناوری اطلاعات، حمل و نقل و ... استفاده می‌شوند، اهمیت ویژه‌ای دارد. سیستم‌های مورد استفاده در این صنایع عموماً به صورت شبکههای متمرکز، غیرمتمرکز و یا توزیع‌شده، طراحی می‌شوند. یکی از انواع شبکههای متمرکز، شبکه با ساختار ستاره‌ای است. این شبکه از یک گره مرکزی و چندین گره انتهایی تشکیل شده‌است؛ که در اطراف گره مرکزی قرار داشته و به طور فیزیکی به گره مرکزی متصل هستند. در تحقیق حاضر، بر توسعه یک رویکرد جدید برای تجزیه و تحلیل قابلیت اطمینان و بهینه‌سازی طراحی شبکه با پیکره‌بندی ستاره‌ای، تمرکز شده است. در ساختار پیشنهادی، فرض بر این است که تمامی گره‌های شبکه ستاره می‌توانند از بیش از یک مولفه (قطعه) چندحالته تشکیل شوند. بر این اساس، عملکرد هر گره تحت تاثیر استراتژی‌های فعال‌سازی مختلف با در نظر گرفتن احتمال خرابی سوئیچ ارزیابی می‌شود. علاوه بر این، امکان به‌اشتراک‌گذاری عملکرد مازاد (با لحاظ اتلاف عملکرد) بین گره مرکزی و گره‌های انتهایی در این سیستم وجود دارد. در این خصوص، مدل مربوطه با استفاده از تابع مولد فراگیر (UGF) توسعه داده شده و تخصیص بهینه مولفه (قطعه) به هر یک از گره‌های شبکه، استراتژی‌های فعال‌سازی متناظر و در نتیجه قابلیت اطمینان بهینه سیستم با استفاده از الگوریتم ژنتیک (GA) محاسبه شده است. علاوه بر این، مدل توسعه یافته با استفاده از یک مثال عددی و یک مطالعه موردی واقعی اعتبارسنجی و در نهایت، پیشنهاداتی جهت انجام مطالعات آتی مطرح شده است.
|