دانشجو: خانم صدیقه مسعودی استاد راهنما: دکتر هادی شهیر
زمان: چهارشنبه ۲۵ اسفند ماه ۱۴۰۰ ساعت: ۱۳:۰۰ لینک ورود به جلسه
چکیده:
بسترهای رسی نرم بهدلیل معضلات مهندسی متعدد و عدم کارایی روشهای متداول بهسازی بستر یا هزینههای بسیار بالای آنها، همواره چالش برانگیز میباشند. این بسترها معمولا از مصالح ریزدانه (رس و لای) با درصد بالای رطوبت (نزدیک به حد روانی و بالاتر از آن) تشکیل شده است. این خاکها حالتی بین جامد و مایع داشته و مقاومت برشی و ظرفیت باربری پایینی دارند و در نواحی ساحلی و دریاچهها بهوفور وجود دارند، لذا باعث ایجاد مشکلات متعددی هنگام ساختوساز در این مناطق بهخصوص هنگام ساخت سازههای حجیمی همچون موجشکن تودهسنگی میگردند. از معضلات ساخت موجشکن توده سنگی بر روی بستر رسی نرم، فرو رفت سنگدانهها حین مصالحریزی به داخل بستر لجنی است زیرا شرایط تشکیل پی را فراهم نمیکند. لذا، حجم مصالح مصرفی بهطور چشمگیری افزایش مییابد. میزان این نفوذ به عمق لایه لجنی و مقاومت برشی زهکشی نشده آن بستگی دارد و اقتصاد پروژه را مستقیما تحت تاثیر قرار میدهد. همچنین، وجود بستر نرم در زیر موجشکن، سبب تسهیل در تشکیل گوه گسیختگی و ناپایداری سازه موجشکن در شرایط استاتیکی خواهد شد. این امر کاهش شیب بدنه و در نتیجه افزایش مصالح مصرفی را در پی خواهد داشت. با توجه به مسائل مطرح شده، لازم است تغییرشکلهای موجشکن بدون بهسازی و تسلیح بستر مورد ارزیابی قرار گیرد تا براساس برآورد نشستهای حین ساخت و هنگام بهرهبرداری و تخمین هزینههای اضافی اعمال شده بر پروژه، بتوان درمورد روشهای بهسازی بستر تصمیم گرفت. برای این منظور با استفاده از نرمافزار Abaqus کرنشهای بزرگ در مسئله ساخت موجشکن بر روی بستر نرم با استفاده از تکنیک عددی Eulerian-Lagrangian (CEL) method Coupled شبیهسازی شده است. همچنین با توجه به خصوصیات رفتاری رس اشباع از جمله ناهمسانی و فروپاشی ساختار در اثر بارگذاری اعمال شده، مدل رفتاری هایپوپلاستیک Mašín برای رس انتخاب شده و در نرم افزار اعمال گردید. بهمنظور صحتسنجی مدل عددی از آزمایشهای مدل فیزیکی انجام شده در آزمایشگاه مدلسازی فیزیکی دانشگاه خوارزمی و آزمایش های سانتریفیوژ انجام شده در دانشگاه تهران و همچنین نتایج مطالعات موردی صورت گرفته بر روی چهار موجشکن واقعی استفاده شده است. با توجه به ماهیت تغییرشکلهای به وجود آمده در بستر در اثر احداث موجشکن، مسلحسازی بستر توسط ژئوتکستایل باعث افزایش ظرفیت باربری خاک و کاهش تغییرشکلها میشود. اثر ژئوتکستایل در کنترل جابهجاییهای افقی به مراتب بیشتر است.
نشانی مطلب در وبگاه دانشکده فنی و مهندسی: http://khu.ac.ir/find-60.9760.64630.fa.html برگشت به اصل مطلب